تاثیر حاکمیت شرکتی بر تصمیم پذیرش صاحبکار و حق الزحمه حسابرسی

قضاوت در مورد پذیرش صاحبکار و در پی آن تعیین حق الزحمه حسابرسی، یکی از اولین مراحل بحرانی در فرایند مدیریت ریسک موسسات حسابرسی است، زیرا عدم توجه کافی، سبب افزایش خطرات ناشی از دعاوی حقوقی و رسوایی های مرتبط با حرفه می گردد. موسسات حسابرسی با ارزیابی ریسک صاحبکار و انتخاب استراتژی های مناسب حسابرسی، جهت هدایت چنین ریسک هایی تا سطح قابل قبول خود، سعی در کاهش ریسک موسسات خود دارند. در این پژوهش، تاثیر برخی از مکانیزم های حاکمیت شرکتی شامل ساختار هیات مدیره صاحبکار، حسابرسی داخلی، سهامدار عمده و سرمایه گذاران نهادی بر تصمیمات حسابرسان مستقل، مانند پذیرش صاحبکار و حق الزحمه حسابرسی مورد بررسی قرارگرفته است. فرضیه های پژوهش به کمک داده های گردآوری شده توسط ابزار پرسشنامه از 83 حسابدار رسمی در سال 1388، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از بررسی یافته ها نشان داد که به غیر از حسابرسی داخلی، سایر مکانیزم های حاکمیتی، تاثیری بر فرآیند پذیرش صاحبکار و تعیین حق الزحمه توسط حسابرسان مستقل ایرانی نداشته اند